Αυτή την εποχή με την οικονομική κρίση να σαρώνει τα κράτη και να καταδυναστεύει και αποστραγγίζει τους λαούς, πολλά ακούμε από τους διάφορους οικονομολόγους.Πολλά και διαφορετικά .Πολλά αντιφατικά μεταξύ τους. Τελικά είναι επιστήμη η Πολιτική Οικονομία ή ένας μύθος;
Η Πολιτική Οικονομία, όπως και οι άλλες λεγόμενες επιστήμες του ανθρώπου δεν υπάγονται στις Φυσικές Επιστήμες.Λ.χ. η Ψυχολογία, η Ιστορία, η Ανθρωπογεωγραφία, η Κοινωνιολογία ασχολούνται με τον άνθρωπο , που είναι το πολυπλοκότερο ον στην Φύση. Εδώ το πείραμα δεν δίνει οριστικά και σίγουρα αποτελέσματα. Οι κανόνες και οι ,,νόμοι, ,που συμπεραίνονται δεν έχουν την απόλυτη ισχύ που έχουν στην Φυσική και στην Χημεία.Οι αντιφάσεις που προκύπτουν δικαιολογημένα εν μέρει ,υψώνουν φωνές αμφισβήτησης για την επιστημονικότητα αυτών των κλάδων.
Η έννοια της Οικονομική Επιστήμης άρχισε και να κερδίζει έδαφος τον 19. αιώνα όταν για πρώτη φορά το ενδαφέρον του ανθρώπου στρέφεται πέρα από τις Φυσικές Επιστήμες στα ανθρώπινα ,και μάλιστα τα οικονομικά.
Εδώ ξεχωρίζει βέβαια ο Α.Σμιθ και άλλοι που άρχισαν να μελετούν σε βάθος τα οικονομικά φαινόμενα.
Ομως η αντικειμενικότητα του ερευνητή στο χώρο ιδίως των οικονομικών δεν είναι δεδομένη. Είναι φυσικό κάθε οικονομολόγος να ευνοεί μια συγκεκριμένη οικονομική διάρθρωση και να ωφελείται από ένα ορισμένο οικονομικό σύστημα ταυτόχρονα με τις αυταπάτες , τις μονομέρειες και τις προκαταλήψεις που έχει σαν άνθρωπος.
Το ξεπέρασμα των αδυναμιών αυτών , η υπέρβαση της υποκειμενικότητας είναι μια υπόθεση δύσκολη.
Ο Κ. Μαρξ με μεγάλη προσπάθεια και κόπους μιας ζωής κατάφερε να αποκαλύψει ορισμένους βασικούς νόμους της Οικονομικής Επιστήμης που όμως δεν ευνοούσαν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων και το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο,και γι΄αυτό κυνηγήθηκε , συκοφαντήθηκε και τα έργα του διαστρεβλώθηκαν από εχθρούς και ,,φίλους,,.
Η ερμηνεία της Ιστορίας, δλδ η μεγάλη βασική ιδέα οτι, η οικονομική παραγωγή και η κοινωνική διάρθρωση κάθε ιστορικής εποχής που προέρχεται απ΄αυτήν αναγκαστικά , αποτελούν την βάση για την πολιτική και πνευματική ιστορία της εποχής, οτι σύμφωνα με αυτά ολη η ιστορία ήταν ιστορία ταξικών αγώνων , αγώνων ανάμεσα σε τάξεις υποτελείς και τάξεις κυρίαρχες , και η εξέλιξη της τεχνικής και το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων είναι που προωθούν την κοινωνία
δεν αμφισβητείται στην ουσία από κανέναν και είναι η βάση της πραγματικής Οικονομικής Επιστήμης.
Τα συμπεράσματα όμως οτι κάθε κοινωνικο-πολιτικό σύστημα είναι εφήμερο και παροδικό και η ανθρωπότητα το αντικαθιστά με άλλο ανώτερο στην εξέλιξή της , αποκρύπτεται και καταπολεμείται.
Η Πολιτική Οικονομία, όπως και οι άλλες λεγόμενες επιστήμες του ανθρώπου δεν υπάγονται στις Φυσικές Επιστήμες.Λ.χ. η Ψυχολογία, η Ιστορία, η Ανθρωπογεωγραφία, η Κοινωνιολογία ασχολούνται με τον άνθρωπο , που είναι το πολυπλοκότερο ον στην Φύση. Εδώ το πείραμα δεν δίνει οριστικά και σίγουρα αποτελέσματα. Οι κανόνες και οι ,,νόμοι, ,που συμπεραίνονται δεν έχουν την απόλυτη ισχύ που έχουν στην Φυσική και στην Χημεία.Οι αντιφάσεις που προκύπτουν δικαιολογημένα εν μέρει ,υψώνουν φωνές αμφισβήτησης για την επιστημονικότητα αυτών των κλάδων.
Η έννοια της Οικονομική Επιστήμης άρχισε και να κερδίζει έδαφος τον 19. αιώνα όταν για πρώτη φορά το ενδαφέρον του ανθρώπου στρέφεται πέρα από τις Φυσικές Επιστήμες στα ανθρώπινα ,και μάλιστα τα οικονομικά.
Εδώ ξεχωρίζει βέβαια ο Α.Σμιθ και άλλοι που άρχισαν να μελετούν σε βάθος τα οικονομικά φαινόμενα.
Ομως η αντικειμενικότητα του ερευνητή στο χώρο ιδίως των οικονομικών δεν είναι δεδομένη. Είναι φυσικό κάθε οικονομολόγος να ευνοεί μια συγκεκριμένη οικονομική διάρθρωση και να ωφελείται από ένα ορισμένο οικονομικό σύστημα ταυτόχρονα με τις αυταπάτες , τις μονομέρειες και τις προκαταλήψεις που έχει σαν άνθρωπος.
Το ξεπέρασμα των αδυναμιών αυτών , η υπέρβαση της υποκειμενικότητας είναι μια υπόθεση δύσκολη.
Ο Κ. Μαρξ με μεγάλη προσπάθεια και κόπους μιας ζωής κατάφερε να αποκαλύψει ορισμένους βασικούς νόμους της Οικονομικής Επιστήμης που όμως δεν ευνοούσαν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων και το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο,και γι΄αυτό κυνηγήθηκε , συκοφαντήθηκε και τα έργα του διαστρεβλώθηκαν από εχθρούς και ,,φίλους,,.
Η ερμηνεία της Ιστορίας, δλδ η μεγάλη βασική ιδέα οτι, η οικονομική παραγωγή και η κοινωνική διάρθρωση κάθε ιστορικής εποχής που προέρχεται απ΄αυτήν αναγκαστικά , αποτελούν την βάση για την πολιτική και πνευματική ιστορία της εποχής, οτι σύμφωνα με αυτά ολη η ιστορία ήταν ιστορία ταξικών αγώνων , αγώνων ανάμεσα σε τάξεις υποτελείς και τάξεις κυρίαρχες , και η εξέλιξη της τεχνικής και το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων είναι που προωθούν την κοινωνία
δεν αμφισβητείται στην ουσία από κανέναν και είναι η βάση της πραγματικής Οικονομικής Επιστήμης.
Τα συμπεράσματα όμως οτι κάθε κοινωνικο-πολιτικό σύστημα είναι εφήμερο και παροδικό και η ανθρωπότητα το αντικαθιστά με άλλο ανώτερο στην εξέλιξή της , αποκρύπτεται και καταπολεμείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου